Prawie 60 lat miałby już, gdyby żył, pochodzący z Żywiecczyzny zakonnik, który zginął jako misjonarz w Peru.
Michał Tomaszek urodził się w 23 października 1960 roku w Łękawicy koło Żywca w rolniczej rodzinie wielodzietnej. Miał dwie siostry i brata bliźniaka. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1975 roku, uczył się dalej w Niższym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów w Legnicy. Po pięciu latach nauki zdał egzamin maturalny i 31 sierpnia 1980 roku rozpoczął nowicjat w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanie) w prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię w klasztorze w Smardzewicach. W latach 1981-1987 studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Krakowie. Pierwszą profesję zakonną złożył 1 września 1981 roku, a 8 grudnia 1985 roku przyjął śluby wieczyste, by 7 czerwca 1986 roku przyjąć diakonat z rąk biskupa Henryka Gulbinowicza we franciszkańskim kościele św. Karola Boromeusza we Wrocławiu (podczas tej ceremonii prezbiterat otrzymał o. Zbigniew Strzałkowski – późniejszy towarzysz jego męczeństwa). Co dalej? 23 maja 1987 roku z rąk biskupa Albina Małysiaka przyjął święcenia kapłańskie i został skierowany do pracy duszpasterskiej do Pieńska koło Zgorzelca. Działał tam w okresie od 1 czerwca 1987 do 24 lipca 1989, między innymi prowadząc zajęcia z dziećmi niepełnosprawnymi.
21 grudnia 1987 roku na ręce prowincjała franciszkanów o. Feliksa Stasicy OFMConv. złożył prośbę o pracę na misji, a zgodę na to dostał w kwietniu 1989 roku. 24 lipca 1989 roku wyjechał na misję do miasteczka Pariacoto w Peru w Ameryce Południowej. Mimo gróźb ze strony terrorystów nie opuścił misji i 9 sierpnia 1991 roku został wraz z o. Zbigniewem Strzałkowskim zamordowany przez bojowników z organizacji Świetlisty Szlak (hiszp. Sendero Luminos) strzałem w tył głowy. Świetlisty Szlak uchodzi za jedną z najbardziej radykalnych i brutalnych w swoich działaniach grup terrorystycznych w Ameryce Południowej. Na początku lat 90 – tych prowadziła w Peru wojnę partyzancką, rzekomo broniąc praw najuboższych.
Na miejscu ich męczeństwa usypano kamienną mogiłę z krzyżem. W sierpniu 1991 roku rząd Peru odznaczył go i jego towarzysza (pośmiertnie) najwyższym odznaczeniem Wielkim Orderem Oficerskim El Sol del Perú (pol. Słońce Peru). W pięć lat po śmierci rozpoczął się na szczeblu diecezjalnym w Peru proces beatyfikacyjny . Od 2002 roku dokumentacja procesu znajduje się w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. 3 lutego 2015 roku papież Franciszek promulgował dekret o męczeństwie o. Michała Tomaszka. Odtąd przysługiwał mu mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego. 13 lutego 2015 roku podczas spotkania franciszkanów z peruwiańskiej delegatury zdecydowano, aby 5 grudnia 2015 roku w Chimbote w Peru odbyła się beatyfikacja o. Michała Tomaszka, o. Zbigniewa Strzałkowskiego i ks. Alessandro Dordiego przez prefektaKongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato, który reprezentował papieża. Odtąd przysługuje mu tytuł błogosławionego. Spoczywa w Kościele w Pariacoto w specjalnej poświęconej kaplicy, po dokonanej wcześniej 13 października 2015 roku ekshumacji jego szczątków i przełożeniu ich do nowej trumny.
W Łękawicy hali sportowej nadano jego imię, a Telewizja Polska w 2015 roku nakręciła film o Tomaszku i Strzałkowskim pt. „Życia nie można zmarnować”.
